Parijs

De laatste tijd zit ik graag in café's met lange, leren banken langs de muur, en kleine tafeltjes met losse stoelen ertegenover. Omdat het vanaf die banken goed rondkijken is; omdat het op die banken lekker dicht bij elkaar zitten is. Maar ook omdat ik ze met Parijs associeer. Het is ineens al weer elf jaar geleden dat ik er was, en we op een avond in de buurt van de Quai de Tournelle op zo'n bank zaten te eten. Dat ontdekte ik in mijn dagboek uit die tijd, dat ik doorbladerde naar aanleiding van de verhalen van Modiano waarin ik de afgelopen week ondergedompeld was. Die speelden zich - toeval of niet - precies in die buurt af. Parijs als bestemming kondigde zich al lange tijd aan; ik zocht het waar ik het vinden kon. En boekte een reis naar Berlijn.