Het niet kunnen bevatten dat iets is zoals het is, iets dat fraai is, fijn is, fantastisch is zoals het is. Wat is dat, waarom heb ik dat soms? Ontbreekt er een cruciale verbinding met de realiteit? Ben ik nog steeds niet waar ik ben? Of betekent het dat ik het me niet kon voorstellen, en niets ervaar als ik er niet eerder een voorstelling van heb gemaakt? Wat is die sensatie toch, ergens niet in te kunnen geloven dat werkelijkheid is? Misschien zegt het iets over verwachtingen, en betreft het zoiets als het omgekeerde van teleurstelling. Gisteren was het weer zover. Onvoorstelbaarheid.