Door een zoekvraag die ik nu vergeten ben, kwam ik terecht op de website van Troy Paiva. Paiva maakt foto's van the abandoned underbelly of America en doet dat vooral 's nachts, bij het licht van de volle maan, of in een hyper-esthetische rode, blauwe of fuchsia kunstbelichting. Hij is een urban explorer, ook in de leegte van het platteland en fotografeert 'lost wheels', 'lonely chairs' en (ook mooi) 'immobile homes'.
Wat mij het meest is bijgebleven, is zijn fotoserie over het spookschip de s.s. Independance, een in 1950 gebouwd passagierschip dat destijds iedere zes weken vanuit New York naar het Middellandse Zeegebied voer. In de jaren '70 was het schip daarvoor te traag en te duur in onderhoud geworden, en werd het ingezet op cruises naar de Hawaii eilanden. Sinds 2001 lag het leeg en verlaten aan de ketting, op verschillende plekken in de baai van San Francisco: een spookschip in de mist. In 2008 maakte ze 'haar laatste reis' en zou naar Singapore of India gaan, vermoedelijk om gesloopt te worden, maar dat is nog steeds niet gebeurd. Paiva's foto's van de lege brug van het schip, de stoffige danszalen, het uitzicht uit een roestige patrijspoort, een verlaten suite waar je zomaar nog de nacht zou kunnen doorbrengen, zijn indrukwekkend in hun verbeelding van verlatenheid.
Ik denk soms ineens aan dat spookschip, vanwege de suggestie van een verhaal, het verhaal van een vrouw - omdat het schip steeds met 'zij' wordt aangeduid. Het is alsof ik haar gekend heb, en me dezelfde vragen stel als Paiva, wanneer hij schrijft: 'As of this writing, her fate is still in question.'