maandag 31 mei 2010

Tonio

Ik heb hem misschien maar een keer gezien. Dat was ongeveer twintig jaar geleden. Dat zal dus de laatste keer blijven. Toch bestond hij voor mij, al was het maar in de woorden en het handschrift van zijn vader. Het hangt als een donkere wolk boven de dag, ondanks al het andere. Ik lijd een beetje mee. Tonio: komma, punt. Verschrikkelijk.