Intussen, in Nederland, gaat het leven gewoon verder. Zaterdag was ik bij de opening van de tentoonstelling Almere, een gebruiksaanwijzing van Herman van Bostelen. Of: hoe je in een deprimerend oord in een drooggelegde polder toch een bron van inspiratie kunt vinden, al is het dan met de onvolprezen Georges Perec in de hand. Gaat dat zien! Uw helletocht met het openbaar vervoer zal rijkelijk beloond worden, uw kortere tocht met de auto evenzeer. Verbijsterd was ik die middag wel door de openingsspeech van een zich volkomen belachelijke makende lokale wethouder van Cultuur. Gelukkig mocht ik mijn mening daarover ventileren in het lokale sufferdje, de Zuiderzeebode. Die verscheen vandaag: