Aanpassingen van het interieur

Ik had al van alles geprobeerd. Een cartoon van Stefan Verweij in de Volkskrant van vandaag gaf echter de doorslag: schrijver ligt in zwembad met champagneglas in de hand en zijn vrouw roept van de kant: ‘Rob heeft in die file wel mooi zijn boek afgekregen’. Ik bedacht me hoe de ideale omstandigheden al zo vaak aanwezig zijn geweest, en altijd maar tijdelijk soelaas hadden geboden, er welbeschouwd eigenlijk niet toe doen. Toch is het wel belangrijk dat de situatie thuis, in het wolvenhol, in orde is. Dus wendde ik me tot het ritueel dat ik, vanwege de scepsis over het effect van rituelen, altijd zolang mogelijk probeer uit te stelen: ik ging mijn huis herinrichten. Ander boek, ander interieur. De gehele benauwd warme dag heb ik mij binnen in het zweet gewerkt; boekenkasten uit- en ingepakt; geschoven met banken, stoelen, fauteuils en tafels; gestofzuigd en gezeemd. Sinds vijf uur staat het. Ik heb misschien geen nieuw huis, maar ik keer nu wel in een ander huis terug, aan het einde van de dag. En de schrijftafeI is een kwartslag gedraaid; ik zit met mijn rug naar de straat en kijk naar een Hermitage-groene muur.