Ik had graag vooruit willen kijken, maar de voor mij gereserveerde plek in de trein naar Berlijn was gericht op wat ik achter liet. De trein zong werkelijk over de rails, met het langgerekte geluid van een Japanse fluit door al even langgerekt, plat en leeg Noord-Duitsland. Langzaam, maar uiteindelijk toch zeker, schakelde ik in die zes uur reistijd om naar mijn aanwezigheid in deze stad. Vanaf nu. De komende vier weken is mijn blog een Berlijnblog.